Σε αυτήν την ανάρτηση θα δούμε φωτογραφίες από το Σαράγιεβο, οι περισσότερες από τις οποίες είναι τραβηγμένες τον Οκτώβρη 1996 (ένα χρόνο μετά την λήξη του πολέμου στην Βοσνία Ερζεγοβίνη, dayton agreement) και λίγες από την δεύτερη επίσκεψή μου τον Αύγουστο 2007. Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι φωτογραφίες αυτές ως φωτογραφίες τεκμηρίωσης (documentary). Το Σαράγιεβο σήμερα δεν έχει καμία σχέση με τις φωτογραφίες που ακολουθούν. Τα περισσότερα κτίρια έχουν επισκευαστεί και το Σαράγιεβο είναι μια τουριστική πόλη, ασφαλή για επίσκεψη.
To 1992 έγινε η επίθεση στο κτίριο του κοινοβουλίου που βλέπουμε στην παραπάνω φωτογραφία η οποία είναι από το άρθρο για τον πόλεμο στην Βοσνία της αγγλικής wikipedia.org. Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε την κατάσταση του κτιρίου τον Οκτώβρη 1996 όταν επισκέφτηκα πρώτη φορά το Σαράγιεβο.
Η παρακάτω φωτογραφία είναι τραβηγμένη Αύγουστο 2007, 11 χρόνια μετά, στην δεύτερη/ επίσκεψή μου στο Σαράγιεβο. Όπως διάβασα στο wikipedia.org (στο άρθρο για το Σαράγιεβο), το κτίριο επισκευάστηκε με 80% κονδύλια από την Ελληνική κυβέρνηση και 20% από τη κυβέρνηση της Βοσνίας.Η παρακάτω φωτογραφία τραβηγμένη τον Οκτώβρη 1996, είναι από τους δίδυμους πύργους "Unis" (οι πύργοι αυτοί αποτελούσαν σύμβολο ενότητας των λαών).
Αν επισκεφτείς στο Σαράγιεβο και δεις τους αναστηλωμένους πύργους δεν πιστεύεις ότι αυτοί κάποτε είχαν βομβαρδιστεί (προηγούμενες φωτογραφίες). Στο ισόγειο υπάρχει ένα πολυκατάστημα με ρούχα/παπούτσια και η είσοδος στους ορόφους απαγορεύεται (ήθελα να ανέβω και να δω την θέα από ψηλά αλλά δεν γινόταν). Η παρακάτω φωτογραφία είναι από τον Αύγουστο 2007. Οι πύργοι είναι αναστηλωμένοι, ίσως πιο όμορφοι από ότι πριν τον βομβαρδισμό.
Η παρακάτω φωτογραφία είναι τραβηγμένη Αύγουστο 2007, 11 χρόνια μετά, στην δεύτερη/ επίσκεψή μου στο Σαράγιεβο. Όπως διάβασα στο wikipedia.org (στο άρθρο για το Σαράγιεβο), το κτίριο επισκευάστηκε με 80% κονδύλια από την Ελληνική κυβέρνηση και 20% από τη κυβέρνηση της Βοσνίας.Η παρακάτω φωτογραφία τραβηγμένη τον Οκτώβρη 1996, είναι από τους δίδυμους πύργους "Unis" (οι πύργοι αυτοί αποτελούσαν σύμβολο ενότητας των λαών).
Αν επισκεφτείς στο Σαράγιεβο και δεις τους αναστηλωμένους πύργους δεν πιστεύεις ότι αυτοί κάποτε είχαν βομβαρδιστεί (προηγούμενες φωτογραφίες). Στο ισόγειο υπάρχει ένα πολυκατάστημα με ρούχα/παπούτσια και η είσοδος στους ορόφους απαγορεύεται (ήθελα να ανέβω και να δω την θέα από ψηλά αλλά δεν γινόταν). Η παρακάτω φωτογραφία είναι από τον Αύγουστο 2007. Οι πύργοι είναι αναστηλωμένοι, ίσως πιο όμορφοι από ότι πριν τον βομβαρδισμό.
Λυπητερό είναι στο Σαράγιεβο να βλέπεις το βομβαρδισμένο κτίριο της κεντρικής βιβλιοθήκης (η φωτογραφία είναι από τον Οκτώβριο 1996) το οποίο δεν έχει επισκευαστεί μέχρι σήμερα.Η παρακάτω φωτογραφία είναι από το κτίριο της βιβλιοθήκης τον Αύγουστο 2007. Η αφίσα που φαίνεται είναι από το φεστιβάλ κινηματογράφου που πραγματοποιήθηκε στο Σαράγιεβο τον Αύγουστο.Η παρακάτω φωτογραφία είναι από το ξενοδοχείο Holiday Inn στο Σαράγιεβο τον Αύγουστο 2007. Βρίσκεται δίπλα από τους πύργους "Unis" που είδαμε παραπάνω.
Στις παρακάτω φωτογραφίες (από τον Οκτώβρη 1996) φαίνονται τα ίχνη που άφησαν στο τσιμέντο οι ρίψεις χειροβομβίδων στον πόλεμο. Οι συγκεκριμένες ουλές στο τσιμέντο/άσφαλτο ονομάζονται "Sarajevo roses" (ποιητικό και μακάβριο δεν είναι;) και όσες έχουν διατηρηθεί στην πόλη, τις έχουν γεμίσει με κόκκινη μπογιά για να θυμούνται τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν εκεί.
Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε εικόνα μέσα από το τραμ τον Οκτώβρη 1996. Στο βάθος, στο παρμπρίζ φαίνεται το βομβαρδισμένο κτίριο των δημοσιογράφων.
Οι παρακάτω εικόνες είναι από την περιοχή του αεροδρομίου. Όλα τα κτίρια ήταν βομβαρδισμένα, και ήταν δύσκολο να προσεγγίσεις τα κτίρια γιατί υπήρχαν ναρκοπέδια. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται και η προειδοποιητική ταμπέλα "mine" (=νάρκη).
Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από το Σαράγιεβο τον Οκτώβρη 1996. Ήταν έντονη η στρατιωτική παρουσία (των ειρηνευτικών δυνάμεων) μέσα στην πόλη. Εκείνη την εποχή (1 χρόνο μετά την λήξη του πολέμου) ήταν επίσης επικίνδυνο να κυκλοφορείς στην πόλη το βράδυ. Αυτήν την στιγμή τέτοιες εικόνες δεν βλέπεις, το Σαράγιεβο είναι μια πόλη γεμάτη μπαράκια, εστιατόρια και πάρα πολλούς τουρίστες.
Το Σαράγιεβο είναι η Πράγα των Βαλκανίων. Αν επισκεφτείς την πόλη αυτή, σίγουρα θα την αγαπήσεις. Αυτό φαίνεται και στο γκράφιτι στην παρακάτω φωτογραφία (Οκτώβρης 1996).
Εκείνη την εποχή ο Αγγελόπουλος γύρισε την αριστουργηματική ταινία "Το Βλέμμα του Οδυσσέα", στο επόμενο βίντεο φαίνονται κάποια πλάνα της ταινίας από το Σαράγιεβο (δεν δυσκολεύτηκε να βρει πλάνα, αφού όπως είδαμε και στις φωτογραφίες το Σαράγειβο ήταν γεμάτο ερείπια):
Σχετική ανάρτηση με το Σαράγιεβο είναι και η παλαιότερη ανάρτηση "Αυγ-2007: Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαράγιεβου: "Αγαπώ το σινεμά! και αγαπώ το Σαράγιεβο!". Μιλώντας για μουσική, καταπληκτικό είναι ο συγκρότημα "Mostar Sevdah Reunion" από το Mostar της Βοσνίας. Εντύπωση μου κάνει που η μουσική ενός τόσο καλού συγκροτήματος δεν ακούγεται στην Ελλάδα ενώ συνεχώς γίνονται συναυλίες του Βόσνιου-Σέρβου Goran Bergovic (ο οποίος θεωρείται κλέφτης τσιγγάνικων μελωδιών) ή του Σέρβου τρομπετίστα Boban Markovic.
Ενημέρωση 29-Ιαν-2008: Ενδιαφέρον άρθρα για Έλληνες ακροδεξιούς εθελοντές στο πόλεμο της Βοσνίας:
Ενημέρωση 29-Ιαν-2008: Ενδιαφέρον άρθρα για Έλληνες ακροδεξιούς εθελοντές στο πόλεμο της Βοσνίας:
- Για τη Λευκή Φυλή και την Ορθοδοξία από τον Ιό της Ελευθεροτυπίας.
- Άρθρο για τους ακροδεξιούς Έλληνες εθελοντές στην Βοσνία από το athens.indymedia.org.
sxetiki episis mia istoria agapis pou exei kanei o kouloglu dokimanter
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.rwf.gr/episode1-new.php?id=115
Η συγκλονιστική ιστορία δύο νέων, του Στράτου και της Ενίσα, οι οποίοι κατάφεραν να βγουν από το πολιορκημένο από τον πόλεμο Σεράγεβο.
Ο Στράτος, φοιτητής στο Σεράγεβο πριν τον πόλεμο, ερωτεύεται την Ενίσα, Μουσουλμάνα της Βοσνίας. Όταν ξεσπάει ο πόλεμος, ο Στράτος είναι στην Ελλάδα, ενώ η Ενίσα εγκλωβίζεται στο Σεράγεβο. Λόγω της πολιορκίας, κανένας δεν μπορεί να μπει στην πόλη και πολύ περισσότερο να βγει απ' αυτήν, εκτός και αν είναι ξένος διπλωμάτης ή πολεμικός ανταποκριτής.
Ο Στράτος αποφασίζει να βγάλει την αγαπημένη του από την πόλη. Να πετύχει αυτό που δεν κατάφερε το - φημισμένο από τις τηλεοπτικές εικόνες - νεαρό ζευγάρι του Σέρβου και της Μουσουλμάνας που σκοτώθηκαν σε μια γέφυρα του Σεράγεβο προσπαθώντας να αποδράσουν. Στην Αθήνα βρίσκει μια δημοσιογραφική ταυτότητα, στο Ζάγκρεμπ μία κοπέλα που μοιάζει στην Ενίσα, στο Βελιγράδι έλληνες ανταποκριτές πρόθυμους να τον βοηθήσουν.
Την αναπαράσταση αυτής της συγκλονιστικής "συνωμοσίας αγάπης" επιχειρεί το ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου που γυρίσθηκε στην Βοσνία, την Κροατία, την Σερβία και την Ελλάδα. Η Δήμητρα Γαλάνη έγραψε την μουσική ειδικά για το ντοκιμαντέρ και τραγουδάει σε στίχους Αρη Δαβαράκη
Η δουλεία σου έχει ποιότητα, και απ'΄ότι κατάλαβα τελικά, βάθος χρόνου. Αν είχες βιβλίο εντυπώσεων θα έγραφα καλά πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@trakatruka
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα η ιστορία του Κούλογλου. Απορία το έχω όμως.. αυτός ο έρωτας συνεχίσει να υπάρχει και σήμερα; Ή είναι μια παλιά ανάμνηση της εποχής του πολέμου;
@efi
Ευχαριστώ για θετικά σου σχόλια.
Πάντως το Σαράγιεβο από σένα (Θεσσαλονίκη) είναι 500 χιλιόμετρα κοντύτερα από ότι από εδώ (Αθήνα) αν θες να το επισκεφτείς ;-). Βέβαια ο δρόμος βολεύει (από πλευράς απόστασης) να πας μέσω Κοσόβου, που εμείς το αποφύγαμε το καλοκαίρι, (κάναμε ένα μικρό κύκλο μπαίνοντας Σερβία και περνώντας από Nis). Πάντως είναι εφικτό να πας οδικώς εκεί.
πρέπει να το ψάξεις γιατί τόση έλξη με τα βαλκάνια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Στράτος και η Ενίσα είναι ακόμη μαζί και ζουν στο Σαράγιεβο με τα 2 τους παιδάκια...σπουδάζαμε μαζί εκεί και ακόμη μαθαίνω νέα του...οι φωτογραφιες καταπληκτικές αλλά για μένα-που έζησα εκεί-είναι κάτι παραπάνω από βιωματικές...
ΑπάντησηΔιαγραφή