Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που πολλοί κλασσικοί φωτογράφοι χρησιμοποιούσαν τέτοιες μηχανές. Το ζήτημα είναι ότι αυτές οι μηχανές όπως και οι φακοί τους είναι πανάκριβοι. Επίσης πανάκριβο και τεχνολογικά ξεπερασμένο (π.χ. ο αισθητήρας του δεν είναι full-frame) είναι το μεταγενέστερο ψηφιακό σώμα Leica M8/M8.2 (το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει τους πανάκριβους παλαιούς φακούς leica της σειράς M). Έτσι αγοράζοντας το πανάκριβο σώμα Leica M7 είσαι αναγκασμένος να αγοράσεις και πανάκριβους φακούς της σειράς M και να τραβάς μόνο φιλμ (όπως είπαμε το M8/M8.2 που είναι το ψηφιακό σώμα της σειράς ,είναι μέτριας ποιότητας συγκρίνοντάς το με σύγχρονες ψηφιακές μηχανές άλλων εταιριών).
Ακόμη και κάποιος να θέλει ένα σώμα μηχανής "cult" όπως αυτό της Leica M7 (αναφέρει στο βίντεο ότι θεωρούν οι Γιαπωνέζοι το σώμα Leica M7 "cult") μπορεί εναλλακτικά να πάρει ένα φθηνό μεταχειρισμένο "cult" σώμα όπως το Nikon FM2 με φακούς Nikon και παράλληλα να έχει μια full-frame ψηφιακή μηχανή όπως Nikon D700/D3/D3x και να μοιράζεται τους φακούς (οι μηχανές Nikon μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους ίδιους φακούς είτε είναι χειροκίνητοι, είτε είναι αυτόματης εστίας ανεξάρτητα αν το σώμα είναι ψηφιακό (π.χ. D700/D3/D3x) ή κλασικό με φιλμ (π.χ. FM2/F3).
Βέβαια αν μιλάμε για κλασσική φωτογραφία με φιλμ τα σώματα της Leica M είναι καταπληκτικά (είδαμε κάποια χαρακτηριστικά που έχουν στην πρώτη παράγραφο: 100% κάλυψη σκόπευτρου, δεν σκοτεινιάζει το σκόπευτρο στην λήψη φωτογραφίας, βλέπεις παραπάνω θέμα από όσο αποτυπώνεται στο φιλμ μέσα στο σκόπευτρο, αθόρυβη / χωρίς κραδασμούς, πανέμορφες αισθητικά) παρόλο που οι μηχανές / φακοί είναι πανάκριβοι. Μιας όμως ζούμε στην ψηφιακή φωτογραφία, η "επένδυση" σε τέτοιους φακούς και σώματα μου φαίνεται σπατάλη χρημάτων.. μιας και η εταιρία Leica M δεν έχει βγάλει ακόμη κάποιο σώμα π.χ. με full-frame αισθητήρα 36χ24mm όπου βάζεις ένα πανάκριβο φακό της σειράς Μ χωρίς crop-factor, το οποίο να συναγωνίζεται τα μοντέλα της Canon / Nikon.
Θα ήθελα κάποια στιγμή να αποκτήσω μια τηλεμετρική Leica της σειράς Μ, είτε την Μ6 είτε την Μ7 είτε δεν ξέρω ποια άλλη, για όλους αυτούς τους λόγους που γράφεις κυρίως όμως για την αναμφίβολα υψηλή ποιότητα των φακών της εταιρείας. Αν δεν ήταν αυτή η διαφορά, τα υπόλοιπα δεν θα μ' ένοιαζαν γιατί η μηχανή που έχω είτε τα καλύπτει (όπως η 100% κάλυψη σκοπεύτρου, βασικότατο και άκρως απαραίτητο χαρακτηριστικό για μένα) είτε γιατί δεν τα θεωρώ τόσο σημαντικά (το ότι σκοτεινιάζει το σκόπευτρο π.χ.) είτε γιατί έχω συνηθίσει κι έχω βρει τον τρόπο να λειτουργώ και με τα "μειονεκτήματά" της έναντι μιας τηλεμετρικής μηχανής (κραδασμούς, θόρυβο, όγκος κλπ). Η ποιότητα των φακών όμως είναι ένα σημαντικό θέμα. Θα ήθελα βέβαια κάποια στιγμή να μελετήσω καλά το θέμα, να συγκρίνω ενδελεχώς τα αποτελέσματα που δίνει ένας Leica φακός έναντι ενός άλλου για να διαπιστώσω ο ίδιος αυτήν την διαφορά ή για το αν τελικά πρόκειται απλώς για έναν μύθο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα έχω την τύχη και τη δυνατότητα να αποκτήσω κάποια Μ. Αλλά ακόμη και να μην γίνει, δεν τρέχει και τίποτα. Είμαι παραπάνω από μια χαρά με την μηχανή μου!
τα ποσά που πρέπει να ξοδέψεις για μια τηλεμετρική Leica είναι υπερβολικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ.χ. εγώ τραβάω κυρίως 50mm. Η κατασκευή ενός φακού 50mm είναι γενικά εύκολη.. άρα βρίσκεις εύκολα καλό φακό σε αυτήν την κατηγορία. Έτσι δεν νομίζω ότι ένας πανάκριβος φακός 50mm Leica M είναι καλύτερος από κάποιο άλλο μιας άλλης μηχανής.
Ωραία τα πλεονεκτήματα της σειράς M. Αλλά τώρα που έχουμε τις ψηφιακές μηχανές.. δεν θεωρώ ότι είναι επένδυση σε τέτοια μηχανή.. δεδομένου ότι τα ψηφιακά σώματα M8 / M8.2 έχουμε μέτριες αποδόσεις..
Πρόσφατα πήρα την full frame Nikon D700.. είναι πολύ ωραίο να έχεις μια αναλογική Nikon FM2 και μια τελευταίας τεχνολογίας ψηφιακή full frame όπως την Nikon D700 και να μοιράζεσαι φακούς. Βάζω στην D700 φακούς 30 χρονών παλιούς και δουλεύουν.. Τέτοια επιλογή στην Leica δεν έχεις..
Ναι, το ξέρω κι έχεις δίκιο ότι είναι υπερβολικά τα ποσά για μια τηλεμετρική Leica. Εγώ εδώ και χρόνια τραβάω αποκλειστικά με 50mm και για αυτό το σκέφτομαι, γιατί αυτό που θέλω είναι ένα και ξεκάθαρο, οπότε η επένδυση θα ήταν σίγουρη. Σχετικά με τις φηφιακές που λες όσο πηγαίνει τόσο και περισσότερο παραμένω συνειδητοποιημένα σταθερός στο να συνεχίζω να χρησιμοποιώ αποκλειστικά φιλμ, οπότε δεν μπαίνει -για μένα μιλάω πάντα- τέτοια σκέψη. Αν ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον χρειαστεί να ασχοληθώ επαγγελματικά με την φωτογραφία τότε αυτό σίγουρα θα αλλάξει. Προς το παρόν δεν υπάρχει καν υποψία να το γυρίσω στο ψηφιακό.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Tertuliano Máximo Afonso
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει ένα πρόσφατο άρθρο σε ένα αγγλικό ιστολόγιο για την φωτογραφία, όπου υποστηρίζεται η άποψη ότι αν είσαι άπειρος φωτογράφος για να μάθεις φωτογραφία ο καλύτερος δάσκαλος δεν είναι άλλος από μια τηλεμετρική Leica με φιλμ και ένα σταθερό φακό. Αν τραβάς με φιλμ συνεχώς και με ένα φακό μόνο για 1 χρόνο.. θα μάθεις φωτογραφία και θα βελτιωθείς ακόμη και ψηφιακό να χρησιμοποιήσεις αργότερα! ;-)
Εγώ δεν συμφωνώ απόλυτα.. με τα παραπάνω..
links:
The Leica as Teacher
Why It Has To Be a Leica
Φυσικά ούτε κι εγώ συμφωνώ με την άποψη αυτή. Σχετικά όμως με τον σταθερό φακό σίγουρα η γνώμη αυτή θα με βρει απόλυτα σύμφωνο. Όχι όμως προς το ότι αυτό είναι κάτι απαραίτητο για να μάθει κανείς φωτογραφία αλλά πως ο σταθερός φακός, αφού πρώτα έχει πειραματιστεί (είτε με σταθερούς είτε με ζουμ) και έχει μάθει τα τεχνικά και αισθητικά αποτελέσματα όλων των φακών, είναι κάτι που εκεί πρέπει να κατασταλάξει. Σχετικά όμως με την Leica και τις τηλεμετρικές μηχανές και το θέμα των φιλμ αυτά είναι απλώς φαντεζί μύθοι του στυλ "Η Leica σε κάνει φωτογράφο…" μόνο και μόνο για να τσιμπάνε οι αρχάριοι. Ακόμη μια φορά να πούμε ότι μια καλή φωτογραφία μπορεί να γίνει με οποιαδήποτε μηχανή. Την πειθαρχία, την άποψη και την αισθητική δεν θα την μάθεις από την μηχανή με την οποία δουλεύεις αλλά από πάρα πολλούς άλλους εξωφωτογραφικούς παράγοντες οι οποίοι διαμορφώνουν το πνεύμα και την αισθητική του κάθε ανθρώπου και μετά αυτή περνάει και στην φωτογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με το αναλογικό/ψηφιακό σήμερα ένας νέος φωτογράφος έχει την πολύτιμη πολυτέλεια να τραβήξει ανέξοδα όσες φωτογραφίες θέλει, να δοκιμάσει όλες σχεδόν τις τεχνικές λήψεις, να δει άμεσα τα αποτελέσματα του και να διαπιστώσει αμέσως τα λάθη του. Θυμάμαι όταν εγώ μάθαινα φωτογραφία πόσα "άχρηστα" φιλμ χρειαζόταν να πληρώνουμε για τα εμφανίσουμε... Γιατί αλήθεια αυτό να είναι απαραίτητο;
Και για να συνοψίσω, αν κάποιος νέος φωτογράφος με ρωτήσει τη γνώμη μου για το πώς να μάθει φωτογραφία θα του έλεγα να δοκιμάσει με μια ψηφιακή μηχανή όσες περισσότερες τεχνικές μπορεί και να μάθει τα βασικά τεχνικά και αισθητικά ζητήματα της λήψης με φακό σταθερό ή ζουμ. Κάποια στιγμή όμως, θα πρέπει μα ξέρει ότι όταν το βλέμμα του ωριμάσει και πιστέψει ότι έχει αποκτήσει μια πιο διαυγή ματιά να αποφασίσει ποιον/ους σταθερό/ους φακό/ους θα χρησιμοποιεί. Οι ζουμ φακοί για μένα είναι πολύτιμοι για επαγγελματική χρήση αλλά και για να μαθαίνεις φωτογραφία στα πρώτα σου βήματα. Ως εκεί όμως… Από κει και πέρα το δίλημμα ψηφιακού/αναλογικού είναι κυρίως θέμα αισθητικό και τίποτα παραπάνω, που όμως κι εκεί είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αποφασίσει το τι θα διαλέξει. Το ότι εγώ για παράδειγμα συνεχίζω με το αναλογικό είναι απλώς γιατί αισθητικά το φιλμ μου αρέσει περισσότερο και η υφή του ταιριάζει περισσότερο στα γούστα μου. Ασφαλώς όχι γιατί με το φιλμ γίνονται καλύτερες φωτογραφίες. Φυσικά όμως δεν σημαίνει πως είναι νόμος ένας φωτογράφος να τραβάει αποκλειστικά ή με αναλογικό ή με ψηφιακό αλλά καλό είναι, όπως και με του φακούς, αυτά τα δυο να μην τα μπερδεύει συχνά ή τουλάχιστον να το κάνει όσο το δυνατόν λιγότερο…