Μάρτιος 2007: Διαφήμιση SiXT, σε αεροδρόμιο της Γερμανίας.

Τον Μάρτιο 2007 ταξίδεψα στην Γερμανία (Βόννη) και μου είχαν κάνει εντύπωση οι παραπάνω ασπρόμαυρες φωτογραφίες στο Γερμανικό αεροδρόμιο. Υποτίθεται ότι δείχνουν αστυνομικούς από διάφορες χώρες και η διαφήμιση είναι της εταιρίας SiXT για ενοικίαση αυτοκινήτων.

Γενικά είναι πολύ όμορφες (καλλιτεχνικά) φωτογραφίες και ιδιαίτερα μου άρεσαν και οι εκφράσεις στα πρόσωπα των αστυνομικών/μοντέλων που επιλέχθηκαν στην φωτογράφιση. Έχουν και χιούμορ οι φωτογραφίες.. ;-)

Ο χονδρός κόκκος που βλέπουμε στις φωτογραφίες οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο α/μ φιλμάκι που χρησιμοποίησα για την φωτογράφιση. Πάντως ο χονδρός κόκκος που συνήθως έχουν τα ευαίσθητα φιλμ, δημιουργεί ωραίο εφέ στην φωτογραφία πορτραίτων.

Update 3-Ιουλ-2007: Η μετάφραση του κειμένου της διαφήμησης που βλέπουμε παραπάνω είναι: "Αυτοί είναι οι φυσικοί εχθροί των πελατών μας. (Στο τέλος όμως γίνονται φίλοι)".

Update: 13-Σεπ-2007: Η παραπάνω διαφήμηση όπως παρουσιάζεται (στημένη) στο ιστολόγιο της εταιρίας.

22/24 -Ιουν-2007: Σαμοθράκη.

Οι φωτογραφίες που βλέπουμε είναι από το προηγούμενο σαββατοκύριακο που επισκέφτηκα την Σαμοθράκη. Τράβηξα ένα φιλμάκι slides Fuji Velvia 100 ASA το οποίο εμφάνισα σήμερα και ανακάλυψα ότι ήταν χαλασμένο ;-(. Όλες οι φωτογραφίες είχαν χάλια χρώματα, και τόνους! Τις φωτογραφίες που παρουσιάζω εδώ τις έχω διορθώσει όσο γινόταν ψηφιακά.

Από τις παραπάνω φωτογραφίες θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον αισθητικά (συγκεκριμένα φορμαλιστικά) η πρώτη φωτογραφία. Όπως βλέπουμε το τοπίο της Σαμοθράκης θυμίζει βουνό και όχι νησί. Η Σαμοθράκη φημίζεται κυρίως για τις βάθρες και τους καταρράκτες και όχι για τις παραλίες της.

Το παραδοσιακό καφενείο στο χωριό Προφήτης Ηλίας είναι ωραίο μέρος για να δεις το ηλιοβασίλεμα. Η παρακάτω φωτογραφία ηλιοβασιλέματος είναι από την πίσω βεράντα του καφενείου αυτού (το οποίο δεν έχει τουριστική κίνηση).

Δυστυχώς την περίοδο Ιούλιο-Αύγουστο η Σαμοθράκη μαζεύει πάρα πολύ κόσμο (η Σαμοθράκη είναι πλέον της μόδας). Οι περισσότεροι επισκέπτες επιλέγουν την κατασκήνωση για διαμονή. Στο νησί υπάρχει το δημοτικό κάμπινγκ όπου ο δήμος Σαμοθράκης χωρίς ουσιαστικά να προσφέρει τίποτα (ιδιαίτερα στο χώρο ελεύθερης διαβίωσης) ληστεύει τους κατασκηνωτές (ενδεικτικά αναφέρω ότι κοστίζει 3 ευρώ η σκηνή, 3,5 ευρώ το άτομο και 1,5 ευρώ το μηχανάκι). Από την άλλη μεριά πολλοί κατασκηνωτές επιλέγουν την ελεύθερη κατασκήνωση στις βάθρες ή μέσα στο δάσος. Ο δήμος χρησιμοποιεί την αστυνομία για να κόβει πρόστιμα στους κατασκηνωτές αυτούς και να τους αναγκάσει να μείνουν στο δημοτικό κάμπινγκ.

Αυγ-2002: Βάθρες Σαμοθράκης.

Αύριο θα βρίσκομαι Σαμοθράκη για διακοπές, και δημοσιεύω μερικές φωτογραφίες από Σαμοθράκη, στις οποίες βλέπουμε τις βάθρες για τις οποίες είναι διάσημη η Σαμοθράκη. Γενικά βλέπω ότι πολύς κόσμος επισκέπτεται το blog από μηχανές αναζήτησης ψάχνοντας πληροφορίες για την Σαμοθράκη. Θα ήθελα να πληροφορήσω ότι υπάρχει ένα blog το οποίο είναι αφιερωμένο για την Σαμοθράκη από την alpiega (η οποία είναι blogger που μένει Σαμοθράκη).

Αν κοιτάξετε τις παλαιότερες δημοσιεύσεις στο blog αυτό θα δείτε σχετικά με την Σαμοθράκη το βίντεό μου Samothrace.odyssey την παραλία των Κηπών, και την φωτογραφία του φίλου μου Δημήτρη στην Γριά Βάθρα.

Ιούλιος-1994: Omi, Cora & Dan, Bucuresti, Romania.

Σήμερα έκανα μια αρχαιολογική ανασκαφή στα αρνητικά μου. Η φωτογραφία που βλέπετε είναι τραβηγμένη Ιούλιο 1994, ένα μήνα από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την φωτογραφία. Τα παιδάκια που βλέπετε παραπάνω (πως πέρασε ο καιρός ;) ) ήταν συμφοιτητές μου στο Πολυτεχνείο στο Βουκουρέστι.

Ο Teodor Topoliceanu Omar ασχολείται με τη γιόγκα και δουλεύει ως γραφίστας στο Βουκουρέστι.

Για την Corina Baczai (Cora την φωνάζαμε), αγνοούμε την τύχη της . Πριν 7-8 χρόνια είχα λάβει από αυτήν ένα καρτποστάλ από την Κίνα ;-). Γράφω το πλήρες όνομά της μήπως και τύχει και βάλει το όνομά της σε καμιά μηχανή αναζήτησης και πέσει σε αυτό το άρθρο ;-) .Ο Dan Turcu εργάζεται σήμερα ως επαγγελματίας φωτογράφος στην πόλη Satu Mare (πόλη της Ρουμανίας στα σύνορα με Ουγγαρία και Ουκρανία). Το άρθρο αυτό το γράφω κυρίως γιατί ο Dan πριν λίγη ώρα ξεκίνησε ένα προσωπικό blog όπου θα δημοσιεύει φωτογραφική δουλειά του: http://dantphotography.blogspot.com/. Πως πέρασε ο καιρός.. πως αλλάζουμε όλοι στο πέρασμα του χρόνου.. Ευτυχώς που τώρα έχουμε και την τεχνολογία και μπορούμε να επικοινωνούμε..https://mail.google.com/mail/u/0/?shva=1#inbox

Πάντως η παραπάνω φωτογραφία νομίζω ότι έχει λίγο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον παρόλο που για μένα είναι κυρίως αναμνηστική. Μου αρέσει η κίνηση της Cora και το στήσιμο δεξιά και αριστερά (του Omi και του Dan).

Η φωτογράφιση έγινε μια μια Ρώσικη φωτογραφική μηχανή Zenit χωρίς φωτόμετρο! Το φιλμ που έχει χρησιμοποιηθεί στην συγκεκριμένη φωτογραφία είναι ένα Ρουμάνικο φιλμ μάρκας Azomures στα 100 ASA. Παρατηρούμε ότι η φωτογραφία έχει υπερβολικά χονδρό κόκκο (για τα δεδομένα των 100 ASA φιλμ). Βέβαια ο χονδρός κόκκος δεν είναι πάντα κακός, υπάρχουν φωτογράφοι που επιθυμούν συγκεκριμένες φωτογραφίες να εμφανιστούν χονδρόκοκκες .. Ο χονδρός κόκκος σε ορισμένες φωτογραφίες δίνει την αίσθηση στην φωτογραφία ότι είναι ζωγραφιά με κάρβουνο.

Ιουλ-Αυγ 1999: Παιδί στο σοκάκι της πόλης Χαλέπι, Συρία.

Η ωραιότερη πόλη στην Συρία είναι η πόλη Χαλέπι (Aleppo). Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από την μουσουλμανική συνοικία στο κέντρο της πόλης (γύρω από το Κάστρο). Οι δρόμοι όπως βλέπουμε είναι στενοί και τα κτίρια έχουν ψηλούς τοίχους. Με αυτόν τον τρόπο ο δρόμος βρίσκεται σε σκιά όλη την διάρκεια της μέρας και επίσης δεν φαίνεται το εσωτερικό του σπιτιού. Τα σπίτια μέσα είναι χτισμένα σε μορφή τετραγώνου όπου στην μέση έχουν αυλή και όλα τα εσωτερικά μπαλκόνια βλέπουν στην αυλή' ενώ στο κέντρο της αυλής πολλές φορές υπάρχει και συντριβάνι.

Ο χάρτης της Συρίας από το http://en.wikipedia.org/wiki/Syria όπου μπορούμε να δούμε που βρίσκεται το Χαλέπι (Aleppo):

Ιουλ-Αυγ 1999: Τρεις άνδρες, Χαλέπι, Συρία.

Η φωτογραφία αυτή είναι τραβηγμένη στο κέντρο της πόλης Χαλέπι στην Συρία. Με αφορμή την φωτογραφία αυτή θα ήθελα να τονίσω ότι μέρος της φωτογραφικής τέχνης είναι η επιλογή της καλύτερης φωτογραφίας από ένα σύνολο φωτογραφιών. Για παράδειγμα όπως βλέπετε παρακάτω στο contact sheet των αρνητικών, είχα τραβήξει 3 φωτογραφίες των παραπάνω ανδρών και τελικά επέλεξα την πρώτη φωτογραφία από αυτές. Παρόλο που και οι τρεις φωτογραφίες μοιάζουν μεταξύ τους, προτιμώ τις εκφράσεις και την θέση των χεριών που έχουν οι άνδρες στην πρώτη φωτογραφία.

Θα ήθελα τώρα να σχολιάσω ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας φωτογράφος με τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές (αναφέρομαι στις μη-SLR ψηφιακές μηχανές, δηλαδή αυτές που δεν βλέπεις μέσα στο φακό) αλλά καδράρεις το θέμα σου μέσα από την οθόνη LCD. Μέσα από την οθόνη LCD δεν έχεις μεγάλη ανάλυση / ευκρίνεια και μπορείς να δεις μόνο την γενική φόρμα του θέματος που θες να φωτογραφίσεις. Λεπτομέρειες όπως για παράδειγμα εκφράσεις προσώπων είναι δύσκολο να τις παρατηρήσεις. Ένα άλλο επίσης πρόβλημα με τις περισσότερες (τουλάχιστον φθηνές) ψηφιακές μηχανές είναι ότι όταν πατάς το κουμπί για να φωτογραφίσεις, η μηχανή καθυστερεί μερικά δέκατα του δευτερολέπτου να τραβήξει την φωτογραφία (μόνο οι ψηφιακές-SLR δεν έχουν το πρόβλημα αυτό).

Ακολουθούν τα πορτραίτα των ανδρών από την παραπάνω φωτογραφία. Μου αρέσουν οι εκφράσεις τους και ότι κοιτάνε κατευθείαν στο φακό.

Προσέξτε και την παρακάτω λεπτομέρεια (μαύρισμα ποδιού) που μου αρέσει πολύ στην φωτογραφία. ;-) Οι Σύριοι το καλοκαίρι φοράνε μόνο παντόφλες. Επίσης προσέξτε και τα πουκάμισα που φοράνε! Την εποχή εκείνη που επισκέφτηκα την Συρία (1999) , πολλοί φοράγανε πουκάμισα με σχήματα, λουλούδια κλπ.

Ιουλ-Αυγ 1999: Tomas, ggia, Συρία.

Χρόνια τώρα χρησιμοποιώ ως avatar την φωτογραφία μου από την Συρία (τελευταία φωτογραφία, βλέπε φωτογραφία στο profile του blogger). Επίσης μιας και στο συγκεκριμένο blog δεν έχω δημοσιεύσει καμία φωτογραφία από την Συρία είπα να κάνω την αρχή σήμερα.

Την Συρία της επισκέφτηκα τον Ιούλιο-Αύγουστο 1999 μέσω του προγράμματος IAESTE του Εθνικού Μετσόβιου Π0λυτεχνείου (το πρόγραμμα IAESTE προσφέρει ανταλλαγή φοιτητών πολυτεχνικών σχολών για πρακτική άσκηση στο εξωτερικό). Συγκεκριμένα μέσω του προγράμματος εργαζόμουνα στην πόλη Aleppo (Χαλέπι). Στην Συρία εκτός ότι έκανα πάρα πολύ καλούς φίλους τους οποίους πολλούς έχω κρατήσει μέχρι σήμερα ήταν και το πιο ενδιαφέρον ταξίδι από όσα έχω κάνει μέχρι σήμερα. Ένας από τους φίλους που έκανα είναι ο Tomáš Truneček (Τσέχος) που βλέπετε μαζί μου στις 2 τελευταίες φωτογραφίες (όπως και στην 2η φωτογραφία με τους Άραβες). Ο Tomáš σήμερα διευθύνει / έχει την εταιρία Stomateam (εκδόσεις οδοντιατρικών περιοδικών και συνεδρίων) στην Πράγα ;-). Τον επισκέφτηκα πρόσφατα στην επίσκεψή μου στην Πράγα τον Απρίλη 2007.

Για να πας / επισκεφτείς την Συρία δεν είναι δύσκολο ούτε πολλά λεφτά θέλει. Για παράδειγμα εγώ είχα πάει οδικώς Συρία: Αθήνα -> Θεσσαλονίκη -> Αλεξανδρούπολη με απλό τραίνο, Αλεξανδρούπολη -> Κωνσταντινούπολη λεωφορείο, Κωνσταντινούπολη -> Χαλέπι λεωφορείο. Στην επιστροφή επειδή ήταν η εποχή που είχαν γίνει οι μεγάλοι σεισμοί στην Κωνσταντινούπολη (και μετά στην Αθήνα) επέστρεψα με λεωφορείο από Χαλέπι -> Σμύρνη -> Τσεσμέ, Τσεσμέ -> Χίος (πλοίο), Χίος -> Πειραιάς (πλοίο). Ένα από τα μελλοντικά μου όνειρα είναι να επισκεφτώ το Ιράν (οδικώς ίσως, υπάρχει λεωφορείο από Κωνσταντινούπολη->Τεχεράνη (48 ώρες)) ;-).

Από καλλιτεχνικής πλευράς νομίζω ότι αξίζει η πρώτη και η δεύτερη φωτογραφία. Γενικά από Συρία έχω αρκετές ενδιαφέρουσες φωτογραφίες τις οποίες θα δημοσιεύσω στο blog. Την εποχή που ταξίδευα Συρία ο καλύτερος οδηγός για την Συρία ήταν αυτός της εταιρίας Rough Guides (που κρατάει στα χέρια του ο Tomáš στην δεύτερη φωτογραφία).

Σχόλιο για την 1η φωτογραφία: Αν και μου αρέσει το πορτραίτο με ενοχλεί που είναι κομμένα τα δάκτυλα στο κάτω μέρος, θα προτιμούσα να έχει εκεί λίγο περισσότερο "αέρα".

Σχόλιο για την 2η φωτογραφία: Αν και παλιά δεν την θεωρούσα ωραία φωτογραφία (δεν την είχα κυκλώσει ως καλή μέσα στο contact sheet), τώρα που την ξαναείδα, νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον το παιχνίδι με το κομμένο άνθρωπο δεξιά, το παιδί δίπλα στον Tomáš, τον Tomáš να φτιάχνει τα γυαλιά του και του δύο άραβες δεξιά.

22-Απρ-1998: Θρησκευτική διαδήλωση κατά Σέγκεν - νέες ταυτότητες - πεδίο του Άρεως, Αθήνα.

Δύο φωτογραφίες από θρησκευτική διαδήλωση ενάντια στο Σέγκεν και τις νέες θρησκευτικές ταυτότητες 22 Απριλίου 1998 στο πεδίο του Άρεως.

2 βιντεάκια σχετικά με την Ίμβρο από YouTube.

Μιας και έχω δημοσιεύσει ένα σωρό φωτογραφίες από την Ίμβρο θα παρουσιάσω 2 βιντεάκια που βρήκα από το διαδίκτυο σχετικά με την Ίμβρο.

1) Η αγγλόφωνη ταινία μικρού μήκους "Ίμβρος και Τένεδος: Μια αχτίδα ελπίδας για δύο νησιά σε κατάσταση απόγνωσης", ("Imvros and Tenedos: A Glimpse of Hope for Two Islands in Despair") έλαβαν οι Πρόεδροι των πολιτικών ομάδων της Ευρωβουλής, οι ευρωβουλευτές μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας καθώς και τα μέλη της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ - Τουρκίας (από link).

Στόχος της ταινίας (που προετοίμασε ο Σύλλογος Ιμβρίων) είναι η ευαισθητοποίηση των ευρωβουλευτών στα προβλήματα που για δεκαετίες αντιμετωπίζει η ελληνική μειονότητα που κατοικεί στα δύο νησιά. Από σκηνοθειτκή πλευρά δεν έχει πολύ ενδιαφέρον το ντοκυμαντέρ. Ενδιαφέρον έχει από πλευρά ενημέρωσης (ουσιαστικά παρουσιάζει την επίσημη Ελληνική άποψη σχετικά με τα νησιά).

Η ταινία αποτελείται από 3 μέρη που βρίσκονται παρακάτω:

2) Το επόμενο βίντεο είναι ένα ντοκυμαντέρ σχετικά με την Ίμβρο από το κανάλι του Καρατζαφέρη. (Προσωπικά, δεν συμφωνώ καθόλου με την πολιτική του Καρατζαφέρη. Παρόλα αυτά σας παρουσιάζω το αντίστοιχο ντοκυμαντέρ για την Ίμβρο για σύγκριση).

Θα ήθελα να σχολιάσω το βίντεο του Καρατζαφέρη. Το βίντεο που είδατε όχι μόνο είναι απαράδεχτο από σκηνοθετικής πλευράς, έχει εθνικιστικό/ρατσιστικό χαρακτήρα αλλά περιέχει και ψέμματα μέσα. Συγκεκριμένα στο τέλος όταν αναφέρεται για το χωριό Αγρίδια, δείχνει πλάνα από το χωριό των Αγίων Θεοδώρων!

Σκέψεις: Βλέπουμε 2 ταινίες ντοκυμαντέρ πάνω στο ίδιο θέμα και βλέπουμε πόσο διαφορετικές είναι μεταξύ τους. Γενικά ο όρος ντοκυμαντέρ είναι παρεξηγημένος όρος. Σε μια ταινία η επιλογή των πλάνων, το δέσιμό τους (μοντάζ), η μουσική υπόκρουση και η αφήγηση παρουσιάζουν την άποψη του σκηνοθέτη. Έτσι ένα ντοκυμαντέρ ποτέ δεν μπορεί να είναι 100% αντικειμενικό. Όταν ένα ντοκυμαντέρ δεν λέει ψέμματα (όταν βλέπουμε ένα ντοκυμαντέρ θεωρούμε ότι μας παρουσιάζει αληθινά στοιχεία), τότε παρουσιάζει μέρος μιας αλήθειας και όχι ολοκληρωμένη την αλήθεια. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την φωτογραφία.

Σύνορα Ελλάδας Τουρκίας (Σαμοθράκη, Ίμβρος).

Έτσι φαίνεται η Σαμοθράκη την ώρα του ηλιοβασιλέματος από την περιοχή Στουπλιά δίπλα στο χωριό Αγρίδια στην Ίμβρο. Η παρακάτω φωτογραφία είναι τραβηγμένη Μάϊο 2007, με φθηνή ψηφιακή μηχανή.

Έτσι φαίνεται η Ίμβρος από την Σαμοθράκη στην παραλία Κήπων. Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι τραβηγμένες τον Αύγουστο 2002 σε film slides.Περιέργο πράμα τα σύνορα.. τα οποία βρίσκονται κάπου μέσα στην θάλασσα στις παραπάνω φωτογραφίες.. Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι όσο βρίσκεσαι στην Σαμοθράκη, στην παραλία Κήπων τα κινητά τηλέφωνα πιάνουν μόνο τουρικό σήμα κινητής τηλεφωνίας. Από την άλλη μεριά, όταν βρίσκεσαι στην Ίμβρο, στην Στουπλιά (πρώτη φωτογραφία) τα κινητά τηλέφωνα πιάνουν και Ελληνικό σήμα κινητής τηλεφωνίας.

Μάϊος-2007: Εγκατελειμμένο Σχολείο στα Αγρίδια (Tepeköy), Ίμβρος, Τουρκία.

Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε το εγκαταλειμμένο / κατεστραμμένο Ελληνικό σχολείο στα Αγρίδια. Η τάση στην Ίμβρο είναι τα εγκαταλειμμένα ελληνικά σχολεία να γίνουν ξενοδοχεία. Για παράδειγμα το σχολείο στο χωριό Γλυκύ (στα Τούρκικα Bademli = που μεταφράζεται ως Αμυγδαλοχώρι) έχει γίνει ξενοδοχείο ενώ πρόσφατα ξεκίνησαν τα έργα μετατροπής του σχολείου στο Σχοινούδι σε ξενοδοχείο / εστιατόριο. Νομίζω ότι η καλύτερη λύση για τα εγκαταλειμμένα σχολεία όπως αυτό εδώ στις φωτογραφίες, θα ήταν να γίνουν βιβλιοθήκες ή πολιτιστικά κέντρα και όχι ξενοδοχεία / εστιατόρια! Τράβηξα μερικά πλάνα με την βιντεοκάμερα (όπως φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία) για χρήση ως τίτλους αρχής/τέλους για το ντοκιμαντέρ που ετοιμάζω για την Ίμβρο.

Μάϊος-2007: Αγρίδια (Tepeköy), Ίμβρος, Τουρκία.

Στον χάρτη της Ίμβρου όπως φαίνεται από τα Google maps, το χωριό Αγρίδια (Tepeköy στα Τούρκικα που μεταφράζεται ως Βουνοχώρι) βρίσκεται πιο δεξιά πάνω στο βουνό. Το χωριό αυτό είναι το λιγότερο εγκατελειμένο χωριό του νησιού και μένουν σε αυτό μόνο Έλληνες κάτοικοι.

Στην παρακάτω φωτογραφία διακρίνουμε το κεντρικό Καφενείο του χωριού.Στην επόμενη φωτογραφία διακρίνουμε ένα παλιό εγκατελειμένο καφενείο, στο οποίο (όταν λειτουργούσε) γινόντουσαν τα μεγαλύτερα γλέντια.Το χωριό αυτό έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο χωριό (από την Τουρκία), και όποιος θέλει να επισκευάσει το σπίτι του πρέπει να το κάνει όπως ήταν παλιά. Επίσης για να κληρονομήσεις σπίτι στην Ίμβρο (αν είσαι Ίμβριος) πρέπει να έχεις την Τουρκική υπηκοότητα. Αυτό αποτελεί πρόβλημα στην περίπτωση των Ελλήνων-Ίμβριων ανδρών που δεν δεν έχουν υπηρετήσει στον Τουρκικό στρατό. Επίσης, κανένα ξένος υπήκοος (δηλαδή όχι Τούρκος -- π.χ. Έλληνας, Ολλανδός κλπ) δεν μπορεί να αγοράσει σπίτι στην Ίμβρο γιατί θεωρείται παραμεθώριος περιοχή (σύνορα). Όλοι αυτοί οι περιορισμοί αποτελούν εμπόδια στους Ίμβριους που θέλουν αν επισκευάσουν/κληρονομήσουν τα σπίτια τους.