20070515

03-Ιουν-1995: Φωτογράφος στο Πάρκο Cismijiu, Βουκουρέστι, Ρουμανία. Βασικά μαθήματα Φωτογραφίας.

Τον παραπάνω φωτογράφο τον φωτογράφισα 3 Ιουνίου 1995 στο πάρκο Cismijiu στο Βουκουρέστι. Την εποχή εκείνη πειραματιζόμουνα κυρίως με την τεχνική και όχι την αισθητική της φωτογραφίας, δηλαδή με θέματα όπως πως είναι η σωστή φωτομέτρηση, πως εμφανίζουμε σωστά ένα αρνητικό κλπ. Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι τραβηγμένες με α/μ φιλμ Azomures (Ρουμάνικο φιλμ) και η τονικότητά τους δεν είναι καλή. Γενικα τα φιλμάκια Azomures δεν είχαν καλή τονικότητα, αλλά επειδή ήταν φθηνά και τα μοναδικά διαθέσιμα για αγορά εκείνη την εποχή στην Ρουμανία, τα χρησιμοποιούσα συχνά.

Θέλω να τονίσω, ότι όταν ένας φωτογράφος τραβάει μια φωτογραφία είναι συναισθηματικά δεμένος μαζί της και δεν μπορεί να την κρίνει αποστασιοποιημένα. Μόνο όταν περάσει κάποιο χρονικό διάστημα, ο φωτογράφος μπορεί να δει τις φωτογραφίες του ασυγκίνητος. Σήμερα πιστεύω ότι μπορώ να κρίνω τις φωτογραφίες αυτές αποστασιοποιημένα μιας και έχουνε περάσει 12 χρόνια από τότε που τράβηξα. Παρατηρώ ότι ο τρόπος που θα τις τράβαγα σήμερα τις φωτογραφίες αυτές θα ήταν διαφορετικός. Σίγουρα θα έπαιρνα κάποιες κοντινότερες λήψεις του φωτογράφου, σίγουρα θα σύνθετα φορμαλιστικά καλύτερα το φόντο των φωτογραφιών κ.α. Ίσως δοκίμαζα να έδινα μια μεγαλύτερη κίνηση μέσα στην φωτογραφία προσπαθώντας να εντάξω μέσα στην φωτογραφία περαστικούς ανθρώπους που κάνανε βόλτα εκείνη την στιγμή στο πάρκο. Νομίζω ότι για να μάθει κάποιος φωτογραφία, εκτός από ότι θα πρέπει να βλέπει δουλειές άλλων φωτογράφων, θα πρέπει ο ίδιος να φωτογραφίζει συνεχώς και να μάθει να αξιολογεί τις φωτογραφίες του.

Θυμάμαι ότι τον φωτογράφο τον είχα φωτογραφίσει με την SLR (Single Lens Reflex) χειροκίνητη φωτογραφική μηχανή μου Minolta X-9 την οποία χρησιμοποιώ ακόμη και σήμερα. Θυμάμαι ότι ένιωθα ότι χρησιμοποιώ "τεχνολογία αιχμής" σε αντιπαράθεση με τον φωτογράφο που χρησιμοποιούσε αυτήν την παλιά φωτογραφική μηχανή .

Ας δούμε πως δούλευε η μηχανή του φωτογράφου που βλέπουμε στις παραπάνω φωτογραφίες: Στην μηχανή αυτή δεν υπάρχει φιλμ. Ο φωτογράφος στην θέση πίσω από το φακό (όπου στις αναλογικές μηχανές βρίσκεται το φιλμ και στις ψηφιακές ο ψηφιακός αισθητήρας) χρησιμοποιεί φωτογραφικό χαρτί! Στην μηχανή αυτή ούτε μηχανισμός κλείστρου υπάρχει! Υπάρχει μόνο το μαύρο καπάκι του φακού. Επειδή το φωτογραφικό χαρτί είναι λιγότερο ευαίσθητο από ότι είναι το φιλμ, δεν χρειάζεται γρήγορες ταχύτητες κλείστρου. Κατά την διάρκεια της φωτογράφισης, λέει στα άτομα που κάθονται μπροστά στο φακό για να φωτογραφηθούνε να μείνουν ακίνητοι και για μερικά δευτερόλεπτα βγάζει/βάζει καπάκι του φακού της φωτογραφικής μηχανής με το χέρι. Στο διάστημα αυτό το είδωλο εκτίθεται μέσω του φακού πάνω στο χαρτί. Ο υπολογισμός του χρόνου έκθεσης γίνεται με εμπειρικό τρόπο. Κατόπιν παίρνει το φωτογραφικό χαρτί και το εμφανίζει/στερεώνει/πλένει. Όμως το είδωλο που έχει εμφανιστεί είναι το αρνητικό. Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε το αρνητικό είδωλο από την φωτογράφιση που μας έκανε το φωτογράφος:Αν θέλει να διορθώσει την τονικότητα σε κάποιο μέρος της φωτογραφίας χρησιμοποιεί ένα χρώμα. Στο συγκεκριμένο αρνητικό έχει διοθρώσει με κόκκινο χρώμα ένα πρόσωπο (αυτός που βλέπετε με κόκκινο χρώμα διόρθωσης είμαι εγώ!). Στο παραδοσιακό σκοτεινό θάλαμο αν θέλαμε να διορθώσουμε κάποιο μέρος της φωτογραφία θα εφαρμόζαμε μια μάσκα υπερ/υποέκθεσης. Στο σύγχρονο σκοτεινό θάλαμο (=πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας, π.χ. Photoshop, Gimp) θα εφαρμόζαμε ένα Ajdustment Layer ;-).
Κατόπιν την διορθωμένη φωτογραφία/αρνητικό την παίρνει και την βάζει πάλι μπροστά από τον φακό (δείτε πάνω την λεπτομέρεια της δεύτερης φωτογραφίας) ώστε να την ξαναφωτογραφίσει. Κατόπιν την φωτογραφία την εμφανίζει/στερεώνει και το αποτέλεσμα το βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία. Εγώ βρίσκομαι όρθιος στην μέση, και φαίνεται και η φωτογραφική μου μηχανή (Minolta X-9) που ανέφερα παραπάνω! Πόσο έχω αλλάξει εμφανισικά από τότε!! :-)
Άσκηση για το σπίτι: Πάρτε την αρνητική φωτογραφία του φωτογράφου και χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας, δημιουργήστε την παραπάνω φωτογραφία (θετική εικόνα).

Λύση: Αφού ανοίξουμε την εικόνα-αρνητικό στο Photoshop επιλέγουμε: α) Image -> Rotate Canvas -> Flip Canvas Horizontal, β) Image -> Adjustments -> Invert, γ) Image -> Mode -> Greyscale και δ) Image -> Adjustments -> Levels (σκουραίνουμε λίγο την εικόνα). Το αποτέλεσμα του photoshop βρίσκεται την επόμενη φωτογραφία:
Αν κάτι δεν είναι κατανοητό σε αυτό το άρθρο αφήστε μου σχόλιο να διευκρινήσω/απαντήσω απορίες. ;-)

9 σχόλια:

  1. poli wraia fotografe...
    mas thampwses pali,...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. φαντάζομαι θαμπώθηκες από την φωτογραφία που φαίνομαι πιπίνος εε; ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κι εγώ προσπαθούσα να καταλάβω αν είσαι όντως εσύ.

    interesting post.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άλλη φωτογραφία που είναι με εμένα είναι αυτή που έχω στο profile ;-).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ενδιαφέρουσα η περιγραφή σου. Πόσα χρόνια μπροστά νιώθουμε διαβάζοντας αυτά τώρα που χρησιμοποιούμε (και) ψηφιακές μηχανές ε;
    Μου άρεσει πολυ το γεγονός ότι "Ο υπολογισμός του χρόνου έκθεσης γίνεται με εμπειρικό τρόπο".. Αυτό φυσικά ήταν από τις βασικότερες δεξιότητες του επαγγέλματος!

    Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου με την άποψη ότι ένας φωτογράφος για να γίνει λίγο καλύτερος -εκτός του να βλέπει δουλειά και άλλων φωτογράφων- θα πρέπει να μάθει να κρίνει τις φωτογραφίες του. Εγώ θα συμπλήρωνα ότι θα πρέπει να γίνει ο αυστηρότερος κριτής του εαυτού του και να συγκρίνει πάντα τις φωτογραφίες του με πολύ καλύτερες από τις δικές του. Μόνο έτσι μπορεί να βελτιωθεί (αν το θέλει).
    Αλλά αυτό θα μου πεις ότι δεν ισχύει μόνο για τον τομέα της φωτογραφίας φυσικά...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Tertuliano Máximo Afonso

    Αν πας πολύ πιο παλία οι φωτογράφοι έπρεπε να είναι και καλοί χημικοί ώστε να μπορούν να εμφανίζουν τα φιλμ.

    Τότε δεν έπρεπε να κάνεις μόνο φωτομέτρηση, αλλά έπρεπε να φτιάξεις το φιλμ, τα χημικά και στο τέλος να δουλέψουν όλα σωστά για να έχεις (εμφανισμένη) την τελική φωτογραφία. Τότε οι φωτογράφοι ασχολούνταν με την τεχνική φύση της φωτογραφίας και όχι με την αισθητική. Η αισθητική πλευρά ήταν πολυτέλεια αφού έπρεπε να λύσουν βασικά προβλήματα..

    Νομίζω όμως ότι η σημερινή ευκολία στην φωτογραφία βοηθάει πολύ. Βέβαια νομίζω ότι όταν όλα τα έχεις αυτόματα χάνεις μέρος από την δημιουργική διαδικασία της φωτογραφίας (π.χ. όταν δουλεύεις όλα στο αυτόματα, από εστίαση μέχρι επιλογή διαφράγματος/ταχύτητας κλείστρου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είμαι σαφώς υπέρ των ευκολιών που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, στο βαθμό όμως που αυτές απλώς σε βοηθούν και σε διευκολύνουν στο να καταφέρεις να επιτύχεις το φωτογραφικό αποτέλεσμα που επιθυμείς. Σε καμία περίπτωση όμως οι ευκολίες να αποφασίζουν για 'σενα...
    Για παράδειγμα, η αυτόματη εστίαση είναι κάτι αρκετά βοηθητικό. Όχι όμως χρησιμοποιώντας αυτές τις διαφημιστικές φανφάρες των 36 -και εγώ δεν ξέρω πόσων ακόμη- σημείων εστίασης. Ένα κεντρικό σημείο με το οποίο εσύ θα αποφασίζεις που "αυτόματα" θα εστιάσει ο φακός σου.
    (Και φυσικά δεν το συζητάμε ότι είναι δεδομένο ότι όσο μπορείς δεν δουλεύεις στο programme...)

    Αυτές οι ευκολίες είναι για μένα αρκετά αποδεκτές, θέλοντας να πω ότι δεν σημαίνει με τίποτα ότι όσο πιο δύσκολη είναι η τεχνική που απαιτείται τόσο και πιο καλή αυτομάτως είναι και η φωτογραφία. Είναι δύο θέμτα άσχετα μεταξύ τους.

    Ένα όμως σημαντικό θέμα από την άλλη είναι ότι αυτή η ευκολία οδηγεί πολλές φορές αρκετούς φωτογραφούς να μην ψάξουν περισσότερο βαθύτερα τα θέματά τους, τα κάδρα τους και γενικότερα την φωτογραφία. Δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι αφού τόσο εύκολα γίνεται μια καλή τεχνικά φωτογραφία αυτό σημαίνει και ταυτόχρονα ότι φτιάχνεται και μια "καλή" φωτογραφία.
    Όσο και να προχωρούν οι τεχνολογικές ανακαλύψεις το "ψάξιμο" της εικόνας θα παραμένει το ίδιο μεγάλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Tertuliano Máximo Afonso

    Συμφωνώ μαζί σου. Γενικά ζούμε την εποχή του εντυπωσιασμού με τα ψηφιακά μέσα και ο κόσμος εντυπωσιάζεται με τα εφέ και όχι την ουσία.

    Πάντως σκέφτομαι και εγώ να πάρω μια ψηφιακή.. Ίσως μελλοντικά αντικαταστήσω τα slides με λήψη έγχρωμων ψηφιακών φωτογραφιών. Το πρόβλημα είναι ότι οι καλές ψηφιακές μηχανές είναι ακριβές, οι τιμές τους πέφτουν συνεχώς (δεν συμφέρει να πάρεις μηχανή γιατί αμέσως χάνει την αξία της), και γίνεσαι και στόχος για κλοπή όταν ταξιδεύεις.

    Αυτήν την στιγμή κουβαλάω συνήθως 2 SLR μαζί μου.. μία για α/μ και μια για έγχρωμα slides (επίσης κουβαλάω 2 μηχανές μην τύχερι και χαλάσει η μηχανή και δεν έχω μηχανή να φωτογραφίσω -- μου έχει συμβεί να χαλάσει η φωτογραφική μηχανή μου σε ταξίδι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή