Η φωτογραφία που βλέπετε εδώ (με εμένα) είναι τραβηγμένη σε ένα κιόσκι έξω από το Southbank Center του Λονδίου στις 8-Ιουλ-2009. Όπως βλέπετε στην φωτογραφία το καλοκαίρι θα ταξιδεύω στην Ευρώπη και ταξίδι με blogging δεν θα είναι εφικτό. Εύχομαι καλό καλοκαίρι και από Σεπτέβρη θα έχουμε νεότερες φωτογραφίες και ίσως και μικρά αρθράκια με ταξιδιωτικές πληροφορίες!
Πάντως ενδιαφέρον φωτογραφικό πρότζεκτ να βάλεις ένα κιόσκι και να φωτογραφίζεις τους περαστικούς.. Δείτε περισσότερα στο link του SouthBank Center στο flickr. Οι φωτογραφίες που τράβηξαν στις 8-Ιουλ-2009 φαίνονται παρακάτω (η παραπάνω φωτογραφία είναι από εκεί):
Όπως είδαμε φωτογραφίες από την συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ σε προηγούμενη ανάρτηση εδώ βλέπουμε φωτογραφίες από την συγκέντρωση της ΝΔ 5-Ιουνίου-2009. Όπως ανάφερα και προηγουμένως προσπάθησα να τραβήξω με χιουμοριστικό τρόπο τις εικόνες των ευρωεκλογών ;-). Όλες οι φωτογραφίες που λήφθηκαν (3 φιλμάκια Tri-X 400) και επιλέχθηκαν οι παραπάνω βρίσκονται στην επόμενες εικόνες:
Είχα βρεθεί εντελώς τυχαία το απόγευμα 4η Ιουνίου 2009 στο κέντρο της Αθήνας για μια δουλειά στα Εξάρχεια, όπου έπεσα τυχαία στην συγκέντρωση των οπαδών του ΠΑΣΟΚ για την ομιλία του Γεώργιου Παπανδρέου στο Πεδίο του Άρεως. Γενικά μου φαίνεται λίγο αστείο το φαινόμενο να κατεβαίνει κόσμος με σημαίες για μια ομιλία ;-). Έτσι δοκίμασα να φωτογραφίζω εικόνες λίγο αστείες σκεπτόμενος ότι συνήθως οι φωτογραφίες που τραβάω δεν έχουν χιούμορ, ζηλεύοντας λίγο το χιούμορ των φωτογραφιών του Νάσου Αβδαρμάνη (blog: Περί Φωτογραφίας). Το σύνολο των φωτογραφιών που λήφθηκαν και επιλέχθηκαν μόνο οι παραπάνω φαίνονται στην επόμενη εικόνα:
Με αφορμή τις εκλογές σήμερα, στις φωτογραφίες βλέπουμε πως μπορεί να αλλάξει το αστικό τοπίο με αφορμή τις εκλογές / αφίσες. Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην γέφυρα λεωφόρου Αθηνών με Κωνσταντινουπόλεως.
Οι φωτογραφίες αυτές επιλέχθηκα από τις φωτογραφίες που φαίνονται στην παρακάτω εικόνα (όλες οι φωτογραφίες ανήκουν στο ίδιο φιλμ / Kodak ΤΜΑX 3200 / σε αυτό οφείλεται και ο χονδρός κόκκος). Σε ένα φίλο που έδειξα χθες την πρώτη φωτογραφία μου είπε αμέσως "πολύ Βαλκάνια..". Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες 20 Απριλίου2009 στο γλέντι του γάμου, σε ένα κέντρο στις Σάπες Ροδόπης (οι Σάπες βρίσκονται ανάμεσα από την Κομοτηνή και την Αλεξανδρούπολη).
Ο χονδρός κόκκος οφείλετε στο φιλμ Kodak T-MAX 3200 ASA που χρησιμοποιήθηκε. Οι παραπάνω φωτογραφίες είναι επιλογές από το παρακάτω σύνολο των φωτογραφιών που λήφθηκαν συνολικά:
Μέσα στο βίντεο αυτό βλέπουμε την χειροκίνητη παραγωγή των φωτογραφικών μηχανών Leica M7 στο εργοστάσιο της Γερμανίας. Όποιος έχει δει από κοντά τέτοια φωτογραφική μηχανή ή μια της σειράς Μ θα εντυπωσιαστεί με τον υπέροχο - στιβαρό σχεδιασμό. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της μηχανής αυτής είναι ότι είναι αθόρυβη, δεν χρησιμοποιεί καθρέφτη (όπως οι slr) , έτσι δεν έχει κραδασμούς, αλλά και ότι μέσα από το σκόπευτρο βλέπεις 100% το θέμα που θα αποτυπωθεί στο φιλμ. Όταν φωτογραφίζεις το σκόπευτρο "δεν σκοτεινιάζει" (όπως στις slr όπου κατά της διάρκεια της φωτογραφίσης, όταν απελευθερώνεται το κλείστο, σηκώνεται ο καθρέφτης και σκοτεινιάζει το σκόπευτρο για ελάχιστο χρόνο -όσο κρατεί η διάρκεια της λήψης της φωτογραφίας). Επίσης μέσα στο σκόπευτρο βλέπεις σε ένα πλαίσιο το θέμα που θα αποτυπωθεί (έχουμε 100% κάλυψη όπως αναφέραμε) αλλά και λίγο παραπάνω. Αυτό βοηθάει καλύτερα την ευκολότερη σύνθεση της φωτογραφίας αφού κάτι που κινείται και πάει να μπει μές στο πλάνο, ο φωτογράφος θα το παρατηρήσει νωρίτερα και τότε μπορεί να υπολογίσει καλύτερα την στιγμή που η σύνθεση της εικόνας θα γίνει ενδιαφέρουσα.
Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που πολλοί κλασσικοί φωτογράφοι χρησιμοποιούσαν τέτοιες μηχανές. Το ζήτημα είναι ότι αυτές οι μηχανές όπως και οι φακοί τους είναι πανάκριβοι. Επίσης πανάκριβο και τεχνολογικά ξεπερασμένο (π.χ. ο αισθητήρας του δεν είναι full-frame) είναι το μεταγενέστερο ψηφιακό σώμα Leica M8/M8.2 (το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει τους πανάκριβους παλαιούς φακούς leica της σειράς M). Έτσι αγοράζοντας το πανάκριβο σώμα Leica M7 είσαι αναγκασμένος να αγοράσεις και πανάκριβους φακούς της σειράς M και να τραβάς μόνο φιλμ (όπως είπαμε το M8/M8.2 που είναι το ψηφιακό σώμα της σειράς ,είναι μέτριας ποιότητας συγκρίνοντάς το με σύγχρονες ψηφιακές μηχανές άλλων εταιριών).
Ακόμη και κάποιος να θέλει ένα σώμα μηχανής "cult" όπως αυτό της Leica M7 (αναφέρει στο βίντεο ότι θεωρούν οι Γιαπωνέζοι το σώμα Leica M7 "cult") μπορεί εναλλακτικά να πάρει ένα φθηνό μεταχειρισμένο "cult" σώμα όπως το Nikon FM2 με φακούς Nikon και παράλληλα να έχει μια full-frame ψηφιακή μηχανή όπως Nikon D700/D3/D3x και να μοιράζεται τους φακούς (οι μηχανές Nikon μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους ίδιους φακούς είτε είναι χειροκίνητοι, είτε είναι αυτόματης εστίας ανεξάρτητα αν το σώμα είναι ψηφιακό (π.χ. D700/D3/D3x) ή κλασικό με φιλμ (π.χ. FM2/F3).
Βέβαια αν μιλάμε για κλασσική φωτογραφία με φιλμ τα σώματα της Leica M είναι καταπληκτικά (είδαμε κάποια χαρακτηριστικά που έχουν στην πρώτη παράγραφο: 100% κάλυψη σκόπευτρου, δεν σκοτεινιάζει το σκόπευτρο στην λήψη φωτογραφίας, βλέπεις παραπάνω θέμα από όσο αποτυπώνεται στο φιλμ μέσα στο σκόπευτρο, αθόρυβη / χωρίς κραδασμούς, πανέμορφες αισθητικά) παρόλο που οι μηχανές / φακοί είναι πανάκριβοι. Μιας όμως ζούμε στην ψηφιακή φωτογραφία, η "επένδυση" σε τέτοιους φακούς και σώματα μου φαίνεται σπατάλη χρημάτων.. μιας και η εταιρία Leica M δεν έχει βγάλει ακόμη κάποιο σώμα π.χ. με full-frame αισθητήρα 36χ24mm όπου βάζεις ένα πανάκριβο φακό της σειράς Μ χωρίς crop-factor, το οποίο να συναγωνίζεται τα μοντέλα της Canon / Nikon.
Η επιλογή της συγκεκριμένης φωτογραφίας έγινε από τις παρακάτω 3 φωτογραφίες που ελήφθησαν. Σκεφτόμουν ότι καλή φωτογραφία είναι και η τρίτη (η δεξιότερη) πριν επιλέξω αυτή που δημοσιεύθηκε.
Την Ιρανή καλλιτέχνη Shadi Ghadirian την γνώρισα πρώτη φορά όταν επισκέφτηκα πριν λίγο την γκαλερί Saatchi στο Λονδίνο και συγκεκριμένα την ομαδική έκθεση "Unveiled: New art from the middle east" που είχε διάρκεια 30 Ιανουαρίου - 9 Μαΐου 2009. Μέσα στην έκθεση ξεχώρισα τις φωτογραφίες της Shadi που είδα στην έκθεση, τις οποίες παρουσιάζω σε αυτήν την ανάρτηση.
Η Shadi γεννήθηκε το 1974 στην Τεχεράνη, σπούδασε φωτογραφία και σήμερα δουλεύει στο Μουσείο Φωτογραφίας της Τεχεράνης. Στις συγκεκριμένες φωτογραφίες της έκθεσης βλέπουμε να υπάρχει μια συγκεκριμένη ιδέα (concept) την οποία η Shadi υλοποιεί/εκφράζει μέσω της φωτογραφίας. Τα 3 ασπρόμαυρα πορτραίτα που βλέπουμε στην τελευταία εικόνα ανήκουν στην σειρά "Qajar Series (1998-2001)" που απεικονίζουν μικρές φωτογραφίες-στούντιο με την μορφή που τραβάγανε οι φωτογράφοι εποχής τον 19ο αιώνα (Qajar αισθητικής). Η διαφορά εδώ είναι, ότι η φωτογράφος εισάγει στις φωτογραφίες κάποιες "ανωμαλίες", για παράδειγμα βλέπουμε σύγχρονα αντικείμενα όπως το ραδιοκασσετόφωνο, το τηλέφωνο και η ηλεκτρική σκούπα που βλέπουμε παραπάνω. Τα φωτογραφιζόμενα άτομα που βλέπουμε είναι άτομα του οικογενειακού κύκλου της Shadi καθώς και φίλοι.
Η φωτογραφία που βλέπετε εδώ (με εμένα) είναι τραβηγμένη σε ένα κιόσκι έξω από το Southbank Center του Λονδίου στις 8-Ιουλ-2009. Όπως βλέπετε στην φωτογραφία το καλοκαίρι θα ταξιδεύω στην Ευρώπη και ταξίδι με blogging δεν θα είναι εφικτό. Εύχομαι καλό καλοκαίρι και από Σεπτέβρη θα έχουμε νεότερες φωτογραφίες και ίσως και μικρά αρθράκια με ταξιδιωτικές πληροφορίες!
